Armagnac

Armagnac komt uit het diepe zuiden van Frankrijk, de Gascogne. Er zijn drie streken, de Bas-Armagnac, de Armagnac-Ténarèze en de Haut-Armagnac. Net als bij Cognac zijn er veel regels waar de stoker zich aan dient te houden, hier wordt nauwkeurig op toegezien door het Bureau National Interprofessionel de l'Armagnac (BNIA). Een regel is dat er tot uiterlijk 31 maart van het jaar na de oogst gestookt mag worden, daarna niet meer. Armagnac stookt men al sinds de 12e eeuw, een kleine 200 jaar langer dan Cognac. Het is dan ook het oudst bekende wijndistillaat in Frankrijk. Op 25 mei 1909 is het Armagnac gebied per decreet afgebakend en op 6 augustus 1936 wordt de AOC, Appellation d’Origine Contrôlée officieel in het leven geroepen. Het grootste verschil met Cognac is dat Armagnac meestal in één keer wordt gedistilleerd, op een iets lager alcoholpercentage. Meestal distilleert men in een kolom still, de alambic à jet continu of alambic armagnacais, waardoor Armagnac een iets groter waterdeel heeft waarin de meeste smaak en geurstoffen zich bevinden, hierdoor is Armagnac vaak iets voller van smaak dan Cognac. De meeste Armagnac maakt men, net als Cognac, van de Ugni Blanc druif terwijl de Baco en de Colombard druif ook nog wel gebruikt worden. Soms maakt men nog Armagnac van de Folle Blanche druif, deze is erg ziektegevoelig en heeft een lagere opbrengst, misschien wel daarom levert deze druivensoort een hele mooie Armagnac op.